ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ… ΚΑΙ ΣΑΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ…

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ… ΚΑΙ ΣΑΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ…

ΕΚΛΟΓΕΣ 2015… Καλούνται όλοι οι Έλληνες να ψηφίσουν, να διαλέξουν ποιος θα τους κυβερνήσει, ποιοι θα κυβερνήσουν την χώρα μας…. Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας δείχνουν ποιον ψήφισαν! Ψήφισαν Χριστό! Ψήφισαν την Αλήθεια! Ψήφισαν το Φως!

Οι Άγιοι λοιπόν μας καλούνε και εμάς να μην ψηφίσουμε απερίσκεπτα, να μην ψηφίσουμε σε αυτήν την όντως σημαντικότερη εκλογή χωρίς να αναλογιστούμε τις συνέπειες της ψήφου μας, διότι οι συνέπειες αυτής της ψηφοφορίας έχουν αιώνιες προεκτάσεις!

Ας μην ξεπουλήσουμε λοιπόν τόσο εύκολα την ψήφο μας στο κοσμικό φρόνημα, να μην ξεπουλήσουμε την αιώνια ψυχή μας για λίγα χρόνια καλοπέρασης.

Ο ξεπεσμός της ηθικής, η άμβληση των συνειδήσεων -που είναι αποτέλεσμα της απομακρύνσεως των ανθρώπων από τον τρόπο ζωής που μας προτείνει ο Χριστός και η Εκκλησία- η άνευ όρων παράδοση των Ελλήνων σε μία ζωή χωρίς Χριστό μας έφεραν στην σημερινή αυτή Εθνική αλλά και Υπαρξιακή κατάντια!

Εάν όλοι μας δεν καταλάβουμε ότι αρνούμενοι την Πίστη των προγόνων μας συνυπογράφουμε συγχρόνως την καταδίκη μας σαν έθνος τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

«…Ἡ ἀδράνεια τῶν χριστιανῶν εἰς τὴν πολιτικήν», ἔγραφε μεταξὺ ἄλλων ὁ μακαριστὸς μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος, «δημιουργεῖ κενὸν καὶ εἰς τὸ κενὸν αὐτὸ εἰσβάλλουν ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι δὲν πιστεύουν εἰς τὸν Κύριον, ἔχουν ἄλλας ἀντιλήψεις περὶ Θεοῦ, κόσμου καὶ ζωῆς, καὶ δαιμονιώδη δραστηριότητα ἀναπτύσσοντες παρασύρουν πρὸς τὸ μέρος των τὰ πλήθη, καὶ καταλαμβάνουν τὴν ἐξουσίαν, καὶ ψηφίζουν καὶ ἐφαρμόζουν ἀντιχριστιανικοὺς νόμους, καὶ δροῦν καταλυτικῶς διὰ τὴν κοινωνίαν, καὶ ὁ πιστὸς λαὸς παραπονεῖται καὶ ἀγανακτεῖ διὰ τὴν ἐπικράτησιν τοῦ κακοῦ, ἐνῷ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΟΥΚ ΟΛΙΓΗΝ ΕΥΘΥΝΗΝ ΕΧΕΙ…

Καὶ ἡ ψῆφος εἶνε ὅπλον. Δυνάμει τῆς ψήφου ἀνέρχονται εἰς τὴν ἐξουσίαν ἢ ἄνθρωποι χρηστοὶ καὶ ἐνάρετοι ἢ ἄνθρωποι φαῦλοι καὶ διεφθαρμένοι, οἱ μὲν διὰ νὰ σώσουν, οἱ δὲ διὰ νὰ θύσουν καὶ νὰ ἀπολέσουν. Ἡ ψῆφος δὲν εἶναι μόνον δικαίωμα, ἀλλὰ καὶ καθῆκον παντὸς πολίτου. Ὅπως οὗτος στρατεύεται καὶ λαμβάνει ὅπλα διὰ νὰ ὑπερασπίσῃ τὴν Πατρίδα, οὕτω καὶ καλεῖται νὰ ψηφίσῃ, διὰ νὰ βοηθήσῃ εἰς τὴν πρόοδον τῆς Πατρίδος. Ἡ ψῆφος ὅπλον. Καὶ ὅπως ὁ ῥίπτων τὸ ὅπλον κατακρίνεται ὡς ῥίψασπις, οὕτω καὶ ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δὲν ψηφίζει εἶνε ἀξιοκατάκριτος ὅπως ὁ ῥίψασπις.

Ἀλλὰ καὶ ἡ γνώμη ἄλλων, ὅτι πρέπει νὰ ῥίπτωνται λευκὰ ψηφοδέλτια, εἶνε καὶ αὐτὴ διὰ τοὺς ἀνωτέρω λόγους ἐσφαλμένη. Τί τὸ ὄφελος, νὰ ἔχῃς ὅπλον ἀλλὰ νὰ τὸ κρατῇς ἄσφαιρον; Ὡς γνωστὸν κατὰ τὸ πολίτευμα τοῦ Σόλωνος, ὅταν κινδυνεύῃ ἡ Πατρὶς οὐδεὶς ἐπιτρέπεται νὰ παραμένῃ οὐδέτερος. Ἡ οὐδετερότης εἶνε ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν. Ὁ τηρῶν οὐδετερότητα ὁμοιάζει μὲ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος βλέπει νὰ καίεται τὸ δάσος καὶ δὲν σπεύδει νὰ βοηθήσῃ εἰς τὴν κατάσβεσιν τῆς πυρκαϊᾶς…

Ἀπόντος πολιτικοῦ σχήματος μὲ χριστιανικὲς ἀρχές, οἱ χριστιανοὶ ἂς ἐπιλέξουν χριστιανούς, ἠθικούς, ἀξίους, τιμίους πολιτικοὺς σὲ κάθε κόμμα, μὴ ἀνήκοντας εἰς τὴν μασονικὴν στοὰν ἢ εἰς ἄλλας σκοτεινὰς κινήσεις, ἀγαπῶντας τὸ Ἔθνος καὶ τὴν Ἐκκλησίαν ὑπὸ τὸν θεμελιώδη ὅρον, ἂν τὸ κόμμα εἰς τὸ ὁποῖον ἀνήκει, ἐνεργήσῃ τι τὸ ὁποῖον ἀντίκειται εἰς τὴν χριστιανικὴν πίστιν καὶ ἠθικήν, νὰ μὴ διστάσῃ νὰ ἐξέλθῃ αὐτοῦ καὶ νὰ ἑνωθῇ μὲ ἄλλα χριστιανικὰ στοιχεῖα, καὶ ὅλοι μαζὶ νὰ δημιουργήσουν πολιτικὸν σχῆμα εὐαγγελικῶν ἀρχῶν πρὸς σωτηρίαν τοῦ Ἔθνους… Εἴθε εἰς τὰς μεταπροσεχεῖς ἐκλογὰς νὰ ὑπάρχῃ ἰσχυρὸν πολιτικὸν σχῆμα μὲ Ὀρθόδοξα Χριστιανικὰ θεμέλια.

Τὸ σχῆμα τοῦτο θὰ εἶνε ἡ πολιτικὴ ἔκφρασις τῶν πιστευόντων εἰς τὸ Εὐαγγέλιον… εἴθε νὰ ὑπάρξῃ ἰσχυρὸν πολιτικὸν σχῆμα μὲ θεμέλιον τὸν Χριστὸν καὶ τὸ Εὐαγγέλιόν Του.

Ἄλλως, οὐκ ἔσται δεινῶν παῦλα.
Χριστὸς ἡγείσθω ἐν πᾶσι!».

Τί θὰ ψηφίσουμε, γέροντα;

Ρώτησε κάποιος τὸν Γέροντα Πορφύριο, τί πρέπει νὰ ψηφίσῃ στὶς βουλευτικὲς ἐκλογές. Ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε παραβολικά·

«Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι σὰν τὴν κλώσσα: Κάτω ἀπὸ τὰ φτερά της σκεπάζει καὶ ἄσπρα πουλάκια καὶ μαῦρα πουλάκια».
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν πολιτικοποιεῖται καὶ πολὺ περισσότερο δὲν κομματικοποιεῖται. Σκεπάζει μὲ τὴν ἀγάπη ὅλους, χωρὶς νὰ ταυτίζεται μὲ φατρίες.

Κάποτε ὁ Γέροντας (Πορφύριος) μὲ ρώτησε πῶς πᾶνε τὰ πολιτικὰ πράγματα. Τοῦ ἀπάντησα ὅτι γενικὰ δὲν πᾶνε καλά. Κι ὁ Γέροντας εἶπε·
«Τί νὰ σοῦ κάνουν οἱ πολιτικοί;
Εἶναι μπερδεμένοι μὲ τὰ ψυχικὰ πάθη τους. Ὅταν ἕνας ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ βοηθήσει τὸν ἑαυτό του, πῶς θὰ μπορέσει νὰ βοηθήσει τοὺς ἄλλους;

Φταῖμε κι ἐμεῖς γιὰ τὴν κατάσταση αὐτή. Ἂν ἤμασταν ἀληθινοὶ χριστιανοί, θὰ μπορούσαμε νὰ στείλουμε στὴ Βουλή, ὄχι βέβαια χριστιανικὸ κόμμα, ἀλλὰ χριστιανοὺς πολιτικούς, καὶ τὰ πράγματα θὰ ἦταν διαφορετικά».

Ποιόν νὰ ψηφίσουμε;
–Νὰ ψηφίσετε ὅποιον βλέπετε ὅτι εἶναι ὁ καλύτερος, ὅποιον ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ καὶ τὴν πατρίδα μας, αὐτὸν νὰ ψηφίσετε.
Τότε ἐκεῖνοι (ἐνν. οἱ προσκυνητές), ἐπὶ μονίμου βάσεως τοῦ ἀπαντοῦσαν·
–Γέροντα, ὅλοι τὸ ἴδιο εἶναι.

Κ᾽ ἐκεῖνος τοὺς ἔλεγε·
–Βρὲ παιδιά, κοιτάξτε ἐδῶ πέρα· ὅλες οἱ ἐλιὲς ἴδιες εἶναι καὶ ὅλες ἔχουν δάκο, ὅμως ἄλλες ἔχουν ἑκατὸ τοῖς ἑκατό, ἐνῷ ἄλλες πενήντα τοῖς ἑκατό. Ἐμεῖς λοιπόν, ἐφόσον ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ ἐλιές, πρέπει νὰ κοιτάξουμε ποιές ἔχουν τὸ λιγώτερο δάκο, γιατὶ διαφορετικὰ δὲ γίνεται. Καὶ πάντα πρέπει νὰ ψηφίζουμε μὲ δύο κριτήρια:

α΄) μὲ τὸ πόσο ἀγαπᾷ ὁ ὑποψήφιος τὸ Θεὸ καὶ εἶναι συνειδητὸ μέλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ
β΄) μὲ τὸ πόσο ἀγαπᾷ τὴν πατρίδα καὶ ἀποβλέπει στὸ γενικὸ καλὸ τοῦ τόπου κι ὄχι στὸ δικό του συμφέρον.

Ἐὰν κάποιος χρησιμοποιήσῃ κάποιο ἄλλο κριτήριο, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὰ τὰ δύο, τότε κινεῖται ἰδιοτελῶς, καὶ δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ κάνει χριστιανικό. Ἀργότερα θὰ ἐπιτρέψῃ ἡ Θεία Δικαιοσύνη νὰ τὸ πληρώσῃ».